May alamat tayo ukol sa kauna-unahang pukyutan (honeybee). Isang araw, may isang bubuyog na nakagawa ng matamis na pulut-pukyutan (honey). Sa kanyang tuwa, dinalhan ng bubuyog si Bathala sa kanyang nagawa. Natuwa naman si Bathala, kaya nangako si Bathala na ibibigay sa pukyutan ang anumang hihingiin niya.
“Bigyan po ninyo ako ng isang kagat na nakamamatay sa tao upang hindi nila nakawin ang aking pulut-pukyutan,” wika ng bubuyog.
Labis na nalungkot si Bathala dahil mahal niya ang tao. Ngunit hindi na Niya mababawi ang kanyang pangako. Kaya’t sabi ni Bathala, “Sige, pagbibigyan kita. Ngunit may kondisyon. Ikamamatay mo rin ang iyong pangangagat bilang parusa sa iyong kasakiman.”
Itinuturo ni Hesus ang pagiging mapagbigay. Hindi para sa ating sarili ang ano mang nakamtan natin sa Diyos, maging ang ating kahusayan, kayamanan o kagamitan. Wika ng marami, kung ibinabahagi lang natin ang lahat ng pagkain, walang magugutom sa mundo. Ipagdasal natin ang pagpawi ng kasakiman na ikinamamatay ng marami, tulad ng maraming dukha.
As Kingfishers Catch Fire 