Mangyari Lamang

Note: Let me share to you a poem by my bestfriend, Atty. Cerilo Rico Abelardo, who wrote it on Valentine’s Day. Happy Valentines, everyone!

***

Mangyari lamang ay tumayo

Ang mga nagmamahal

Nang makita ng lahat

Ang kagandahan ng mukha ng pag-ibig

Ipamalas ang tamis

Ng malalim na pagkakaunawaan

Sa mga malabo ang paningin.

Mangyari lamang ay tumayo rin

Ang mga nagmahal at nasawi

Nang makita ng lahat

Ang mga sugat ng isang bayani

Ipadama ang pait ng kabiguan

Habang ipinagbubunyi

Ang walang-katulad na kagitingan

Ng isang nagtaya.

Mangyari lamang ay tumayo

Ang mga nangangambang magmahal

Nang makita ng lahat

Ang kilos ng isang bata

Ipamalas ang katapatan ng damdamin

Na pilit ikinukubli

Ng pusong lumaki sa mga engkanto at diwata.

Mangyari lamang ay tumayo

Ang mga nagmahal, minahal, at iniwan

Ngunit handa pa ring magmahal

Nang makita ng lahat

Ang yaman ng karanasan

Ipamalas ang mga katotohanang nasaksihan

Nang maging makahulugan

Ang mga paghagulhol sa dilim.

At sa mga nananatiling nakaupo

Mangyari lamang ay dahan-dahang tumalilis papalabas

Sa nakangangang pinto

Umuwi na kayo

At sumbatan ang mga magulang

Na nagpalaki ng isang halimaw.

At sa lahat ng naiwang nakatayo

Mangyari lamang ay hagkan ang isa’t isa

At yakapin ang mga sugatan.

Mabuhay tayong lahat

Na nagsisikap na makabalik sa ating pinagmulan.

Manatiling masaya

At higit sa lahat magpatuloy

Sa pagmamahal.